Ντανίλο Κις, Η εγκυκλοπαίδεια των νεκρών, εκδ. Εξάντας, 1993, μτφ. Χρήστος Αρβανιτίδης, σ. 142 (από το διήγημα: Το βιβλίο των βασιλέων και των ηλιθίων) (Danilo Kis, Enciklopedija mrtvih, 1983)
Ο Αρκάντι Ιππολύτοβιτς Μελογκόρτσεφ παρηγορείται με μια σοφή σκέψη που επινόησε ο ίδιος για την περίσταση: ο άνθρωπος στα ώριμά του χρόνια έχει αποκομίσει από τα βιβλία ό,τι είναι δυνατόν να αποκομίσει κανείς από αυτά: την ψευδαίσθηση και την αμφιβολία. Τη βιβλιοθήκη δεν είναι δυνατόν να τη σέρνεις αιώνια μαζί σου, στην πλάτη, σαν το σαλίγκαρο. Προσωπική βιβλιοθήκη του ανθρώπου είναι μόνο αυτή που μένει στη μνήμη – η πεμπτουσία, το απόσταγμα.
Στον Ντίνο Σιώτη
Πανδοχείο 
Αγαπητό Πανδοχείο,
Να ευχηθώ πρώτα απ’ όλα καλή και δημιουργική χρονιά! Με ρωτάτε πως πέρασα τα Χριστούγεννα :-) λοιπόν έβγαλα αρκετούς τόμους από τη μέση και αυτή. Τώρα τι από αυτά έμεινε στη μνήμη μου, ο χρόνος θα δείξει. Σε σχέση και με το εξαίρετο κείμενό σας παραπάνω, να σας πω ότι νομίζω κι αυτός είναι ένας παράγοντας, δηλαδή: υπάρχουν βιβλία που διάβασα σαν παιδί κι ακόμα «τραγουδούν» μέσα μου και άλλα που διάβασα τον περασμένο μήνα και είναι σαν να μην τα διάβασα, περίεργο πράγμα η δύναμη των λέξεων.
Πολλές ευχές και πάλι, συνεχίστε να μας γεμίζετε! φιλικά,
χαίρομαι ειλικρινά που ανακάλυψα το πανδοχείο σας..
υπέροχη ιδέα το λογοτεχνείο.
ενα μεγάλο ευχαριστώ
Αγαπητέ «Belbo», σας ευχαριστώ για τα τροφοδοτικότατα σχόλιά σας. Αν εμείς σας γεμίζουμε, εσείς μας ενημερώνετε για όλα όσα μπορεί να μας ενδιαφέρουν – μόλις σήμερα αξιώθηκα να τοποθετήσω κάπου παραπλεύρως το «σήμα» σας.
Πραγματικά θα ήταν ενδιαφέρον κάποτε να μοιραζόμασταν όλοι αυτά που έχουν διατηρηθεί μέσα στις βιβλιοθήκες της μνήμης μας – λέξεις, φράσεις, σπαράγματα; Μέχρι τότε, μένει ως ιδέα για συζήτηση χειμωνιάτικης βραδιάς, άνευ ηλεκτρισμού….
Αξιανάγνωστη Ειρήνη ευχαριστώ με τη σειρά μου (και ως αναγνώστης σου και ως αποδέκτης).
Η επιθυμία για το «Λογοτεχνείο» μου ήρθε ξεφυλλίζοντας παλαιότερα διαβασμένα βιβλία: τόσες σημειώσεις, τόσες υπογραμμίσεις, θαυμαστικά…Δεν θέλησα απλώς να τα ξαναδιαβάσω, αλλά και να τα μοιραστώ.
Σίγουρα πάντως η ιδέα έχει ήδη εφαρμοστεί σε πολλά άλλα ιστολόγια, έστω και αποσπασματικά και διάσπαρτα: πολλοί συν-ιστολόγοι αναρτούν αποσπάσματα, ποιήματα κλπ. από αγαπημένα τους διαβάσματα, προς μεγάλη μας τέρψη φυσικά …